Waarom kiezen zeer slechtziende en blinde leerlingen minder vaak een N-profiel?

bètastudie, onderwijs, wiskunde

Op deze zeer interessante vraag wordt begin 2018 een antwoord gezocht. We ontvingen de volgende oproep voor (oud)-leerlingen en docenten. Op deze website is al het nodige geschreven over dit onderwerp in het kader van het kiezen van een ICT-studie.  Uiteraard kun je ook hier een reactie plaatsen en/of een blog inzenden.

NASWB vakken voor zeer slechtziende en blinde leerlingen

Hoog in het vaandel staat ‘meedoen mogelijk maken’. Dat willen wij voor onze (zeer) slechtziende en braille leerlingen ook!

Wat ligt eraan ten grondslag dat zeer slechtziende en blinde leerlingen minder vaak kiezen voor een N-profiel in het voortgezet onderwijs in vergelijking met goedziende medeleerlingen? Dit betreffen de vakken natuurkunde, aardrijkskunde, scheikunde, wiskunde en biologie. Is het de docent welke zich mogelijk onbekwaam voelt in het onderwijzen van deze vakken aan onze cluster 1 leerlingen? Is het de leerling welke denkt dat dit te lastig is en teveel moeite kost? Speelt de combinatie van deze twee een rol of moeten we verder kijken dan dat?

Wat voorop staat dat leerlingen met een visuele beperking gelijke kansen moeten hebben om examen te doen in vakken waar zij interesse in en talent voor hebben!

Kan jij ons helpen?

We zijn op zoek naar (oud) leerlingen met een (ernstige) visuele beperking welke in het voortgezet onderwijs hebben gezeten of nog steeds zitten. Heb jij juist wel gekozen voor een N-profiel of juist niet? Graag komen we in contact met jou!

Waar gaat het om: Aan het begin van het nieuwe jaar willen we om tafel om wat vragen te stellen, maar ook zeker om jouw tips te horen. Dit kan op school, thuis of op afstand bijvoorbeeld via Skype.

Daarnaast zijn we op zoek naar mensen die informatie/tips en expertise hebben omtrent dit vraagstuk. Ben jij bijvoorbeeld die slechtziende student die natuurkunde studeert, de docent welke een braille leerling in de klas heeft gehad met scheikunde of de vrijwilliger welke bijeenkomsten organiseert voor blinde/slechtziende leerlingen en studenten omtrent één van deze vakken? Dan zijn we op zoek naar jou!

Je kan contact opnemen met Karin van Dijk (projectleider NASWB, tevens AOB’er bij Visio), karinvandijk@visio.org, 06-52679787.

Bedankt!

Voice Over tutorial

ICT-vaardigheid

Nieuw: VO Lab iPad game app for blinden en slechtzienden om VoiceOver te leren

Door: Phia Damsma

 

VO Lab is een nieuwe app van Sonokids. VO Lab is een educatieve iPad game die is ontworpen voor tieners en volwassenen met een visuele beperking om de vingerbewegingen en concepten te leren van de VoiceOver, de ingebouwde screen reader op Apple’s iOS mobiele touch tablets en smartphones. De app is tegelijkertijd leuk en leerzaam, en beginners kunnen er de benodigde basisvaardigheden mee ontwikkelen die nodig zijn om de iPad of iPhone zelfstandig te gaan gebruiken.

In de verschillende levels van VO Lab volg je de aanwijzingen van een ietwat vreemde professor in zijn scheikunde lab, in de aanloop naar een experiment met chemicaliën, die weliswaar niet echt bestaan, maar in elk geval geweldige geluiden produceren.

VO Lab voor iPad is Engelstalig. De app is self voicing, met duidelijk gesproken instructies en geluid als feedback. Omdat de VoiceOver niet wordt gebruikt in de app, kun je veilig dingen uitproberen en interactief de noodzakelijke VoiceOver vinger bewegingen leren, zonder dat je bang hoeft te zijn dat er iets helemaal verkeerd gaat. Veilig, actief leren door middel van een iPad game met bijzondere geluidseffecten: dat is wat VO Lab een unieke VoiceOver tutorial maakt.

VO Lab wordt aanbevolen voor iedereen tussen de 14 en 114! Voor kleuters en lagere school leerlingen met een visuele beperking is de bekende Ballyland Magic app, ook van Sonokids, beter geschikt om VoiceOver mee te leren (Engelstalig).

VO Lab is verkrijgbaar in de AppStore.

Meer informatie over de technologie educatie software van Sonokids is te vinden op www.sonokids.org

 

 

Reflectie van Marvin

beeld, ICT-vaardigheid, mobiliteit, onderwijs, tekenen

Je zou er depri van worden, het weer met deze Pasen. En dan lees ik als van nature depressieve en miskende robot ook nog dat ene Dan Kish echolocatie gebruikt in plaats van degelijke ICT. Door klikken met je tong kun je (leren) horen wat er zich waar in je omgeving bevindt. Zelfs met gehoorapparaten. Batman dus. En ja: het is waar: ik heb het zelf gezien een paar jaar geleden: een jongetje van een jaar of 5 dat zonder dat iemand het hem dat geleerd had met echolocatie feilloos zijn weg vond. Helemaal onafhankelijk… Ik voel me totaal overbodig worden. Maar aan de andere kant, misschien is dat zo erg nog niet, want als ze dan ouder worden, willen ze verder weg en dan hebben allerlei apps nodig om van A naar Beter te komen. Dat staat ook in dat artikel. En dan hebben ze ook digitale kaarten nodig.

Maar ja, ben ik daar wel zo blij mee? Die blinde mensenkinderen: ze leren steeds jonger typen en de baas spelen over ons arme robots. Je ziet het ook al bij blinde scholieren op het voorgezet onderwijs, niets is meer veilig. En maar mopperen als het niet makkelijk of snel genoeg gaat… Voor je het weet ben je geherinstalleerd. Of voegen ze allerlei functies aan je toe. Kun je nog meer domme dingen gaan doen. Het begint met RasperryPi. En dan is het hek van de dam natuurlijk. Toch jammer dat ICT nog geen goede oplossingen biedt voor het tactiel weergeven van plaatjes. Ben benieuwd wat die tactonom op Sight City te zien gaat geven. Als hij er tenminste weer is.

Een beetje blij werd ik van de robotarm die TactileView aan het ontwikkelen is. Daarmee kun je supersnel tekeningen laten plotten op plastic, waar mensen(kinderen) vervolgens zelf ook op kunnen tekenen. Het plastic ligt op een rubbermat en komt omhoog als je er met een pen overheen gaat. Was te zien op de ZIEZO-beurs. Hij had nog wel meer leuke dingen. De BlindICT-crew vond het prachtig, zoals op de video hieronder te zien is. De arm is een soort brug over het Tactipad tekenbord. De brug kan van boven naar beneden over het tekenvlak en de pen die op de brug zit van links naar rechts. Ze hadden hem even extra langzaam gezet bij het tekenen van een racecircuit, nota bene. Omdat het anders niet te volgen zou zijn en omdat ze dan van het bord gemept zouden worden. Ik zou het zelf veel sneller kunnen natuurlijk.

Video Motorized Drawing Arm van TactileView (31 seconden).

Maar toch is het leuk, de robot begint te tekenen en de voor deze dienst dankbare mens tekent verder. ‘Man meets robot’. Nee, zelfs: ‘Man likes robot’.  Ik zou er bijna vrolijk van worden. Maar nee, met dit p…weer. En mijn karakter. Ik zet mezelf uit. Knappe kop die me de komende dagen weer aan krijgt.

 

Marvin

 

Raspberry Pi 1: Getting started

RPi, toegankelijkheid, ,

Brit ontwikkelt 15 pond kostende computer…

Dat was de titel van een artikel dat ergens in mei 2011 op de tech-site Tweakers verscheen. Veel mensen zullen bij het lezen ervan hun schouders op hebben gehaald en hebben gedacht: ‘Interessant artikel, maar ook niet meer dan dat.’  Wie had echter kunnen denken dat het onderwerp van dit artikel, de Raspberry Pi van Britse makelij, zo’n enorme hit zou worden in technologieland en meer dan 2,5 miljoen keer als een warm broodje over de digitale toonbank zou gaan? Lees verder Raspberry Pi 1: Getting started →

Pagina's: 1 2

3D-printers, iets voor blinden?

3D print, bètastudie, grafieken, onderwijs

Misschien een cliché, maar waar sommige kinderen al vroeg leerden programmeren, was ik vooral geïnteresseerd in constructiespeelgoed. Denk Meccano, toen der tijd nog volledig analoog. Helaas leidt zo’n hobby niet vaak tot zo’n studie als je blind bent. Natuurlijk, waar een wil is, is een weg. Maar zo veel ‘wil’ was er nou ook weer niet. Software beviel ook goed, alhoewel hardware me bleef boeien. Zeker anno 2017, in het tijdperk van 3D.
Lees verder 3D-printers, iets voor blinden? →

Geprint braille voor wiskunde

bètastudie, braille, onderwijs, wiskunde

Onlangs las ik op een Engelstalig forum een bijdrage van iemand die tijdens zijn studie geprint braille voor wiskundige vakken tot zijn beschikking had toen hij studeerde. Hij las en schreef met behulp van de 6-punts wiskundebraillecode die hij had geleerd.

Ik ben benieuwd hoe dat hier in Nederland was en hoe de mensen die zo’n studie hebben gedaan denken over het nut of zelfs de noodzaak om geprint braille te hebben bij je studie.

Lees verder Geprint braille voor wiskunde →

Voelbare afbeeldingen

3D print, beeld, braille, grafieken, toegankelijkheid

Eindelijk! Eind dit jaar wordt het waarheid: een meerregelig brailledisplay waarmee je digitale afbeeldingen kunt bekijken (ook ‘dynamische’)! De APH (American Printing House for the Blind) brengt dan de Graphiti op de markt. Zou hij ook betaalbaar zijn? En je kunt tegenwoordig ook al betaalbare 3D prints voor het onderwijs aan blinde en slechtziende leerlingen vinden en kopen. Euforie! Er kan (binnenkort?) van alles!

Maar je kunt – uitzonderingen daar gelaten – nog steeds niet op korte termijn over een goed bruikbare (voor tactiele waarneming ontworpen) reliëfkaart of -tekening beschikken… Er is geen markt die de ontwikkelingen stimuleert; er zijn te weinig kopers om het interessant te maken; niemand kan er voldoende aan verdienen. Dus zijn subsidies – of donaties – nodig. En daar wordt steeds meer het mes in gezet. Maar toch komen er af en toe mooie nieuwe producten op de markt. Ik ben benieuwd wat we daarvan op de komende ZIEZO – en binnenkort in het onderwijs – gaan zien. Lees verder Voelbare afbeeldingen →

Beter computerbraille in NVDA

8-punts braille

Op de brailleleesregel bestaat braille uit 8 puntjes. Het is belangrijk om daarmee de tekens te kunnen weergeven die je het meest in documenten en online tegenkomt. Zowel voor het Nederlands als voor vreemde talen. Hoe doe je dat met een beperkt aantal puntjes? Hoe hebben de fabrikanten van schermlezers dat aangepakt? Die vragen kwamen naar voren toen ik een nieuwe brailletabel voor NVDA aan het opstellen was. Hier bespreek ik het resultaat. Bekijk de pagina over braille voor algemene informatie over dit schrift.
Lees verder Beter computerbraille in NVDA →

Waar vind je tips voor (bèta)examens

bètastudie, onderwijs, wiskunde

Als je je als blinde door het oerwoud van ontoegankelijke lesmaterialen en niet begrijpende docenten hebt geworsteld ben je bijna aan het einde van je havo- of vwo-opleiding. Dan komt het laatste struikelblok, examens. Hoe maak je die? Wat zijn de regels, en een bèta vak, hoe pak je dat aan? Het is nu februari en de eerste oefenexamens worden al uitgedeeld, hier kan ik dus niet of nauwelijks aan meedoen.  Lees verder Waar vind je tips voor (bèta)examens →

Eureka: ICCHP Summer University 2016

bètastudie, ICT-vaardigheid, onderwijs, wiskunde

Afgelopen zomer nam ik deel aan Summer University in Linz (Oostenrijk), een internationaal event voor blinde studenten. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, voelde dit voor mij als een geweldige, gezellige vakantie en leek het absoluut niet op een verlengstuk van het collegejaar. Hoewel de nadruk vooral zou liggen op wiskunde en statistiek, heb ik hier als studente Fiscaal Recht – die hooguit een stukje statistiek als relevant kon achten – ontzettend veel geleerd. Behalve dat het erg goed was voor mijn Engels, ben ik ook inhoudelijk enorm verrijkt door kennis te kunnen nemen van innovatieve technieken en oplossingen waarvan ik sommige niet voor mogelijk had gehouden. Een hart of de echo van een baby’tje in de moederbuik op ware grootte voelbaar maken met een 3D-printer, foto’s en grafieken hoorbaar verduidelijken met Eyemusic, iets leren over astronomie door te luisteren naar geluiden van radiogolven in de ruimte en door tekeningen en modellen van planeten te voelen hun ligging en grootte voorstellen om maar iets te noemen, slechts een kleine greep uit het programma.

Regelmatig heb ik mij hardop afgevraagd: “Waarom wist ik dit niet eerder?”

Lees verder Eureka: ICCHP Summer University 2016 →