Onlangs las ik op een Engelstalig forum een bijdrage van iemand die tijdens zijn studie geprint braille voor wiskundige vakken tot zijn beschikking had toen hij studeerde. Hij las en schreef met behulp van de 6-punts wiskundebraillecode die hij had geleerd.

Ik ben benieuwd hoe dat hier in Nederland was en hoe de mensen die zo’n studie hebben gedaan denken over het nut of zelfs de noodzaak om geprint braille te hebben bij je studie.

In Nederland is het ergens in de jaren 1980-1990 helemaal misgegaan met de wiskundebraillecode. Toen mijn zoon op school zat (in 2000 zat hij in de brugklas) had niemand in het onderwijs meer enig idee van het bestaan van zoiets. In de schoolboeken stond een symbolenlijst. Daarin kon je opzoeken wat een braillekarakter of een setje braillekarakters betekende. Per boek kon dat verschillen. En dat werkte natuurlijk niet.

Enerzijds kun je stellen dat in Nederland wiskunde weer toegankelijk is geworden dankzij ICT. In 2005 werd een soort gestandaardiseerde rekenmachinetaal ingevoerd. Sindsdien doen weer steeds meer op braille aangewezen jongeren eindexamen en kiezen exacte studies. De notatie wordt momenteel nog steeds uitgebreid en (b)lijkt te werken.

Het interessante is, dat steeds meer landen ons achterna lijken te gaan. In sommige landen is nog wel een officiële wiskundebraillecode, maar vinden docenten in het regulier onderwijs het veel te tijdrovend om zich daar ten behoeve van 1 leerling in te verdiepen. Dus nemen zij hun toevlucht tot een soortgelijke, maar niet gestandaardiseerde, notatie als wij.

Hoe anders was dat dus in de jaren ’70 in USA. De schrijver op de list prees zich gelukkig dat hij tijdens zijn ingenieursopleiding eind jaren ’70 al zijn boeken voor  calculus, lineaire algebra, differentiaalvergelijkingen,  natuurkunde en mechanical engineering in braille kreeg, compleet met tactiele tekeningen…

Hij schrijft dat hij, als hij dat niet had gehad, zijn studie zeker niet met succes had kunnen afronden. Hij kon ook gesproken boeken krijgen (op audio cassette), maar voor wiskundige vakken kon hij daar niet goed mee uit de voeten; hij had ‘schrift’ nodig…